sábado, 16 de marzo de 2013

Palmeras en la Nieve

Luz Gabás

TH Novela

É 1953 e Kilian abandona a neve da montaña oscense para principiar, xunto ao seu irmá Jacobo, a viaxe de ida cara unha terra descoñecida, afastada e exótica, a illa de Fernando Poo. Nas entrañas deste territorio exuberante e sedutor, o agarda o seu pai, un veterano da finca Sampaka, o lugar onde se cultiva e torra un dos mellores cacaos do mundo.

Nesta terra eternamente verde, cálida e voluptuosa, os xoves irmáns descobren a lixeireza da vida social da colonia en comparación cunha España encorsetada e gris; comparten o duro traballo necesario para conseguir o cacao perfecto da finca Sampaka; aprenden as diferenzas e semellanzas culturais entre coloniais e autóctonos; e coñecen o significado da amizade, a paixón, o amor e u odio. Pero un deles cruzará unha liña prohibida e invisible e se namorará perdidamente dunha nativa. O seu amor por ela, enmarcado nunhas complexas circunstancias históricas, e o especial vínculo que se crea entre o colono e os oriúndos da illa transformarán a relación dos irmáns, cambiarán o curso das súas vidas e serán a orixe dun segredo cuxas consecuencias chegarán ata o presente.

No ano 2003, Clarence, filla e sobriña dese par de irmáns, levada pola curiosidade de quen desexa coñecer as súas orixes, mergúllase no ruinoso pasado que habitaron Kilian e Jacobo e descobre os fíos poeirentos dese segredo que finalmente será desentrañado. 




Actualizado 10 de Abril
Encontro con Olga Uzal na Guinea do 60

venres, 8 de marzo de 2013

Moolaadé

Ousmane Sembène (2004)


Collé Ardo vive nun pobo africano. Hai sete anos non permitiu que a súa filla fora sometida á ablación, unha práctica que lle parece unha barbarie. Hoxe, catro nenas fuxen para escapar do ritual da purificación e lle piden a Collé que as protexa. A partir dese momento enfréntanse dous valores, o respecto ao dereito de asilo (o “moolaadé”) e a tradición da ablación (a “salindé”)

Lúa do Senegal


Agustín Fernández Paz

Marina Seoane Pascual

Edicións Xerais

Khoedi, nome que significa lúa na súa lingua, é unha nena senegalesa de once anos que ten que abandonar a súa vila do Senegal  e viaxar coa nai e coa irmá pequena ata Vigo, onde o seu pai vive desde hai un tempo. Todo é distinto na nova terra, e o único que ten en común coa que abandonou é a lúa que brilla no ceo polas noites. A nena elixe a Lúa como confidente das súas historias, a ela dirixe as súas intensas reflexións: sensacións, recordos, medos, e tamén o desexo de afacerse á nova vida que lle espera no novo lugar, tan repleto de ausencias, en particular a da súa avoa, Mamá Feriane.


O relato aborda a emigración desde o punto de vista do desarraigamento e a intensa tristeza que a rodean e destaca o valor da multiculturalidade, a diversidade lingüística e a convivencia, así como a importancia de conxugar memoria e futuro.


·        Premio da AELG á mellor obra de LIX do ano 2009.
·        Lista de Honor 2010 da CCEI.