![](https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEixAyQ_vyKXZoTyTdoLlKJu5dNH9lVxzVqrmYxb2WRXN4TbXp2-9dxi5SmqaNxu8g4Cg5vCQqzXfyfJdAhyphenhyphenO_zvVl8fcQlRg2IJjlbal5RlxSblsKthY_h237l_kaaAAZqqQIkv0zRGvl4/s200/buda00.gif)
Guión: Marziyeh Meshkini
Baixo a estatua de Buda que destruíron os talibanes aínda viven miles de
familias. Baktay,unha nena afgana de seis anos, é incitada a ir á escola polo
fillo dos seus veciños, que le os alfabetos fronte á súa cova. O problema
inicial é que Baktay non ten caderno nin lápiz. Para o caderno debe buscarse a
vida, como lápiz, decide levar o pintalabios da súa nai, o que provoca que uns
nenos, que xogan a ser talibanes, decidan apedreala. Os nenos da aldea xogan á
guerra con ramas que fan pasar por fusiles e cometas que representan cazas de
combate. Pero non todo é de pega: neste xogo, as pedras son de verdade. Cando
atrapan a Baktay, xa teñen a outras tres nenas encerradas nunha cova. Os
motivos para retelas varían entre que opinan que unha nena non debería ir á
escola ou que as pequenas teñen ollos demasiado bonitos. Reflicten a sociedade
violenta na que viven os seus maiores.