Benjamin Lacombe
Alejandro vive nunha cidade e, como a maioría dos seus habitantes, está destinado a traballar nas fábricas cando sexa maior. Pero un bo día, unha caravana dun circo xitano chega ao lugar e Alejandro escoitará por primeira vez as alegres melodías e ver os bailes e os números de circo. Entre os membros da compañía está Elena, unha nena da súa idade, da que se namora a primeira vista. Xunto cos músicos do circo, Alejandro descubrirá o seu talento nato para tocar a guitarra y, tras un primeiro rexeitamente, a súa familia sentirase orgullosa del gracias aos seus logros.
Non deixedes de entrar na súa páxina, é unha delicia.
E se aínda non disfrutáchedes de "Cuentos Silenciosos" agora tedes a oportunidade, non a desperdiciedes. Nós xa o temos!!
9 comentarios:
La historia es bastante bonita pero lo que me impresionó mas es sobre todo las ilustraciones. Nunca había visto unos dibujos tan expresivos
A min este libro gustoume principalmente polas iustracions.
A historia tampouco estivo mal.
Encántame esta historia, porque mostra como non toda a xente é o que realmente parece, e que se deben perseguir os soños dun mesmo.
Esta historia é preciosa,as ilustracións son bonitas.
O que máis me gusta e o tipo de historia que é.
Paréceme que esta historia está moi ben porque ao final os pais de Alejandro decatáronse de que os feirantes non eran malas personas.
Encantoume!!!
É un libro precioso.
A historia é fascinante. Realmente tamén fai pensar un pouco en todos os nenos que non poden facer apenas nada por culpa dos seus pais, que son inxustos.
Aínda que é unha boa historia, o que máis me gustou foron os debuxos. realmente preciosos.
eu recomendo o libro, pese a que sexa tan corto.
Este libro gustoume moito, porque trata duns nenos que se gustan moito pero os pais do neno non deixan que se vexan porque segundo eles os xitanos eraan ladróns, pero ao final acaban xuntos. Os pais comprenderon que non hai que ter prexuizos...
Este libro gustoume moito, porque trata duns nenos que se gustan moito pero os pais do neno non deixan que se vexan porque segundo eles os xitanos eraan ladróns, pero ao final acaban xuntos. Os pais comprenderon que non hai que ter prexuizos...
A historia e moi bonita pero me gustan mais as ilustracións, expresan sentimentos.
Publicar un comentario