Primerapersona (2003)
Unha novela con trazos autobiográficos, que conta as
aventuras e desventuras de Zezé, un neno de cinco anos que quere ser poeta a
levar garabata de lazo, pero a quen a vida lle ten reservada unha existencia
rodeada da máis absoluta miseria e incomprensión. É, neste sentido, un
documental social e un retrato do Brasil máis desfavorecido, o da pobreza máis
absoluta, pero é tamén un documento cargado de lirismo, trazado con
sensibilidade, axilidade e unha sinxeleza estilística desbordante.
Ningún comentario:
Publicar un comentario