venres, 10 de xaneiro de 2014

Los Pazos de Ulloa

Emilia Pardo Bazán

Cátedra

Nos Pazos de Ulloa, recóndito e salvaxe paraxe de Galicia, en 1880 a vida está marcada pola relixión, a bruxería, a política e as paixóns. A chegada de Xulián a Ulloa, un sacerdote delicado e sensible, terá imprevistas consecuencias. O Marqués de Ulloa, rudo e pasional, vese obrigado a contraer matrimonio con Nucha, unha rapaza de cidade, para quen o ambiente dos pazos é unha pesadiña. Sabel, a criada de gran beleza, e que tivo un fillo bastardo do Marqués, é a figura oposta a Nucha.


A montaña galega, o caciquismo e a decadente nobreza rural son analizados pola condesa Emilia Pardo Bazán. O progreso urbano, representado por Xulián o novo sacerdote, e a barbarie rural, encarnada en Primitivo, contrapóñense nun mundo dominado por unha natureza violenta, inmoral e sensual, cuxa posibilidade de transformación será posta en cuestión.







Ningún comentario: